АБУ ҲАФС БУЖАЙРИЙНИНГ ИЛМИЙ МЕРОСИ ВА УСТОЗЛАРИ
Keywords:
Бужайрий, Бухорий, ровий, ҳадис, саҳиҳ, устоз, эшитган, Жомеъул муснад, тафсир, асар, Хушуфағн.Abstract
Ушбу мақолада Абу Ҳафс Бужайрийнинг ҳаёти, илмий мероси, ҳадис илми ривожида тутган ўрни ҳамда устозлари ҳақида сўз боради.
References
Абдулкарим ибн Муҳаммад Рофиъий Қазвиний. Тадвину фи ахбори Қазвин. Ж. 1. – Байрут, 1987.
Абдулкарим Самъоний. Ансоб. Ж. 2. Ж. 8. – Байрут, 1998.
Абдуллоҳ Абдулҳамид Саъд. Ўрта Осиё олимлари қомуси. – Т.: Имом Бухорий республика илмий-маърифий маркази нашриёти, 2007.
Абу Абдуллоҳ Ёқут Ҳамавий. Муъжамул булдон. Ж. 2. – Байрут, 1979.
Абу Бакр Муҳаммад ибн Абдулғаний Бағдодий, Такмилатул икмол. Ж. 3.– Макка. Жомеъа уммул қуро, 1410/1990.
Абулқосим Али ибн Ҳасан ибн Ҳибатуллоҳ ибн Абдуллоҳ Шофеъ. Тарихул мадинати Димашқ ва зикри фазлиҳа ва тасмияти мин ҳиллиҳа минал амасил. Ж. 45. Ж. 69. – Байрут, 1995.
Али ибн Ҳисомиддин Ҳиндий. Канзул аъмол. Ж. 2. – Байрут, 1989.
Ибн Ҳажар Асқалоний. Фатҳул борий. Ж. 2. – Миср. Мирий Кубро матбааси. Муқаддимаси, 1301/1884.
Муҳамедов Н. Шош воҳаси олимларининг илмий-маънавий мероси. – Т.: ТИУ, 2007.
Муҳаммад ибн Аҳмад ибн Усмон Заҳабий. Тазкиратул ҳуффоз. Ж. 2. – Байрут, 1998.
Хайриддин Зириклий. Аълом. Ж. 5. Дорул илм, 2002.
